دیباچه: کارگردان انیمیشن «پسرک» گفت: هنرمندان می‌توانند با خلق یک اثر هنری به شکلی اثرگذارتر از «مرگ بر...» گفتن‌ها در جهان عمل کنند.
به گزارش
دیباچه به نقل از فارس، انیمیشن «پسرک» ساخته مونا عبدالله‌شاهی است که پس از یک سال از ساخت آن تاکنون در جشنواره‌های بین‌المللی حضوری موفقیت‌آمیز داشته است که از مهمترین آنان می‌توان به جشنواره‌های AYACC کشور چین، Cinanima پرتغال، Zoom لهستان، Tricky WOMEN اتریش، ECOZINE اسپانیا، LA Bobine , Grenoble فرانسه، GreenBay و جشنواره آتلانتای آمریکا اشاره کرد. این فیلم، موفق به کسب جایزه ویژه هیات داوران چین و جایزه نخست جشنواره لهستان نیز شده است.
داستان انیمیشن «پسرک» در میانه جنگ جهانی دوم و در جغرافیایی التقاطی از کشورهای مختلف درگیر جنگ رخ می‌دهد. روایتی از پسرک یتیمی که بر خلاف دستور ارتش به ترک شهر، از رفتن به همراه مردم سرباز زده و برای به اتمام رساندن کاری به نوانخانه باز می‌گردد. عکاسی جنگی که ناظر این اتفاقات است با دنبال کردن پسرک سعی در کشف دلیل رفتار اوست!
* آسیب‌های جنگ به کودکان را به تصویر کشیدم
مونا عبدالله‌شاهی درخصوص این اثر ماندگار اظهار داشت: جشنواره هنر مقاومت در هر دوره انیمیشن‌هایی به سفارش خود تولید می‌کند؛ در دوره سوم و به دعوت استاد گلپایگانی فیلمنامه پسرک را به وی پیشنهاد دادم. فیلمنامه‌ای که در طی نوشتن طرحش از ماجرایی در مورد یک عکاس جنگی به داستان پسرکی در خلال جنگ تغییر کرد.
وی درخصوص تولید فیلم پسرک گفت: تولید این کار به دلیل بروز مشکلاتی مانند بدقولی‌های مرسوم در پیش تولید و برخی رخدادها به وقفه افتاد اما با یاری دوستان هنرمندانی چون محمدحسن اعظم‌پور، لیلا آهنگ، سارا صابری، بهروز شهامت و دانیال استاد حمید و دیگر دوستان به نتیجه خوبی رسید.
کارگردان انیمیشن «پسرک» یادآور شد: بخش مهمی از این انیمیشن کانسپت آن است که با توجه به تطبیق زمانی آن با جنگ جهانی دوم به صورت سیاه و سفید به قلم توانمند محمدحسن اعظم پور شکل گرفت و با جانبخشی بسیار خوب لیلا آهنگ و سارا صابری تکمیل شد. پس از آن مرحله رنگ کار فرا رسید که کمی به طول انجامید چرا که برای هر ثانیه از انیمیشن به طور معمول 10 تا 12 فریم نیاز است و تکمیل و رنگ آمیزی هر ثانیه از این کار به سختی خلق 10 تابلوی نقاشی بود. و چیزی معادل 4000 تابلو برای تمام آن.
وی درباره چگونگی انتخاب داستان، گفت: در ابتدا با یکی از دوستانم می‌خواستیم درباره عکاسی جنگ داستانی بنویسیم اما کمی بعد با آمدن یک کاراکتر پسر بچه در داستان خاطره‌ای در ذهنم یادآور شد که خودآگاه یا شاید ناخودآگاه داستان را به مسیری دیگر برد! چند سال پیش برای شهدای شهرری مالتی مدیایی طراحی و تولید کردیم. برای ساخت آن عکس‌های بسیاری از شهدای ناحیه ری را مرور می‌کردم. در میان آنها یک دختر کوچک هم وجود داشت. شاید روزها فکر می‌کردم کودک معصوم در تصویر اگر زنده مانده بود می‌توانست امروز چه کسی باشد؟ شاید یک هنرمند بزرگ... پس داستان من به سمت پسرکی رفت که می‌توانست در غیاب جنگ استعدادی بزرگ باشد.
عبدالله‌شاهی افزود: پس از آن به شکل الهام‌بخشی تکه‌ها به هم چسبیدند. حضور عکاس و دوربینش مطلبی را در ذهنم به جوشش انداخت. بمب‌های اتم که تشعشات آن می‌تواند تصاویری از قربانیان خود در لحظه مرگ بر دیوارهایی که نزدیک به آن باشند ایجاد کنند. مانند آنچه در عکاسی برای فیلم نگاتیو رخ می‌دهد و در انتها بمب اتم پس از انفجار، سایه کودک در حال نقاشی به همراه آنچه کشیده است بر دیواری تصویر می‌کند!
* ماجرای دو پسرک
کارگردان انیمیشن «پسرک» درباره نامگذاری این اثر نمایشی گفت: به دو دلیل، اسم فیلم را پسرک گذاشتم اول آنکه قصه در مورد یک پسر کوچک است و دلم می‌خواست تنهایی و کوچکی‌اش در این جهان را بارها تکرار کنم و دوم آنکه پسرک نام مستعار نخستین بمب اتمی است که در هیروشیمای ژاپن جان بیش از 100 هزار نفر را گرفت. من به این شکل در نظر داشتم تقابل دنیای کودکان و بزرگسالان، دنیای صلح و جنگ را با این واژه بیان کنم.
وی خاطرنشان کرد: کار من درباره کشتار جمعی و صلح جهانی است. می‌خواستم نشان دهم که خشونت جنگ چه بلایی سر اندیشه‌ها هنرها و آرزوها می‌آورد.
* اثر هنری می‌تواند بر ابرقدرت‌ها پیروز شود
عبدالله‌شاهی یادآور شد: به نظرم شعارها در جهان کنونی کارکرد خود را از دست داده‌اند و هنرمندان می‌توانند با خلق یک اثر هنری به شکلی اثرگذارتر از «مرگ بر...» گفتن‌ها در جهان عمل کنند! آثار جشنواره مقاومت که همگی طعنه به معضلات جنگ که برخاسته از ابرقدرت‌ها و کژخواهی‌های‌شان است میزنند، در جشنواره‌هایی به نام و بر پرده سینماهای همان ابرقدرت‌ها به نمایش درآمده است این پیروزی و گسترش پیامی است که به مدد هنر به دست می‌آید!
* راه یافتن «پسرک» به دروازه اسکار
وی اظهار داشت: فیلم «پسرک» در جشنواره های متعددی راه یافته است یکی از مهمترین آنها جشنواره آتلانتای آمریکا بود. آتلانتای یکی از چندین دروازه اسکار است که در صورت کسب جایزه‌ای در آن فیلم می‌تواند به اولین مرحله انتخابی اسکار راه بیاید. و «پسرک» تنها نماینده ایران در سال 2016 در این جشنواره بود! البته جای خوشحالی دارد که اتفاق مشابه در باقی دروازه‌های اسکار برای انیمیشن‌های ایرانی دیگری نیز رخ داده است که مایه مباهات است.
* تأثر مخاطبان از دیدن فیلم «پسرک»
کارگردان انیمیشن «پسرک» درباره ارتباط با مخاطبان گفت: من به جشنواره‌های متعددی همچون آتلانتا دعوت شدم اما به دلیل عدم حمایت نتوانستم، در آنجا حضور داشته باشم و تاثیر فیلم بر مخاطب خارجی را از نزدیک لمس و تجربه کنم.
عبدالله‌شاهی افزود: در زمان یکی از اکران‌های فیلمم در ونکور کانادا، تماس تلفنی با عوامل برگزارکننده فیلم داشتم. صبح با من تماس گرفتند تا به سؤالات تماشاگران پاسخ بدهم؛ یکی از خانم‌ها می‌گفت «ما امروز انیمیشن‌های مختلفی از کشور شما دیدیم اما با دیدن «پسرک» درد و رنج جنگ به شکلی عمیقی به من منتقل شد. چگونه چنین کاری را انجام دادی؟» پاسخ من آن بود چون برای ساخت آن لحظه به لحظه رنج کشیدم. چرا که ذهن من در موقع ساخت این اثر مملو از تصاویری از خشونت جنگ‌های متعدد جهان مانند جنگ جهانی اول و دم، کشتار سردشت و جنگ بوسنی بود. ما فرزندان نسل جنگیم. دهه 60 به دنیا آمده‌ام و میدانم وضعیت سرخ به چه معناست.
وی پیرامون برنامه‌ای برای پخش این انیمیشن در رسانه‌ی ملی، گفت: این فیلم به جشنواره‌های متعددی ارسال شده و تا 6 ماه دیگر همچنان مستعد ارسال به جشنواره‌های درجه «آ» است؛ اما بسیار خوشحال خواهم شد که به صلاح‌دید تهیه کننده اثر پس از اتمام برنامه‌های اصلی که برای ارسال به جشنواره‌ها داریم این فیلم از رسانه ملی نیز پخش گردد یا در گروه هنر و تجربه و در قالب نمایش آثار انیمیشنی جشنواره مقاومت به نمایش درآید.
