.....................

90 درصد تمارض است!

خطا قسمتی از بازی فوتبال است و بازیکن هم اجازه دارد تعدادی از خطاها را تا مرز کارت اول انجام بدهد. اما وقتی صحبت از بازی خشن می­شود منظور زمانی است که تعداد خطاها از یک حدی زیادتر شود مثلا در یک بازی داور 5 کارت بدهد. اما چرا در یک بازی تعداد خطاها اینقدر زیاد می­شود؟« جلال چراغپور» از ریشه های اصلی خطاها می­گوید:« خطاها دلایل مختلف دارد که ریشه بعضی از آنها بدنی و جسمانی است. مانند جوان­تر بودن حریف مثلا وقتی یک مدافع 32 ساله با یک فوروارد 22 ساله مواجه می­ شود. چالاک­تر بودن موجب عبور حریف و مدافع مجبور به زدنش می­شود. گاهی سریع بودن باعث خطا می­شود مثلا کسی مثل ایمباوه که توپ را 30 متر جلوتر می­ اندازد و هیچ کس بهش نمی­رسد بهترین راه حل این است که مدافع او را بزند. همچنین اگر ظرفیت آمادگی جسمانی تیم از تیم مقابلش کمتر باشد زودتر در بدنش اسید لاکتیک جمع می شود و خستگی بهش دست می­دهد. خستگی در قدرت پیش بینی اثر می­گذارد و بازیکن تصمیم غلط می­گیرد؛ از دقیقه 70 به بعد خطاها بیشتر می­شود که ناشی از خستگی است.

تیم های اروپایی به دلیل داشتن برنامه بدنسازی خوب دیرتر خسته می­شوند. حفظ توان حریف هم از دیگر عوامل جسمانی در زیاد شدن خطا است. چون حریف افت نمی­کند بهترین کار این است که من تمارض کنم!.90 درصد صحنه هایی که از دقیقه 55 به بعد اتفاق می­افتد ساختگی وتقلبی و به دلیل عدم آمادگی جسمانی و غیر واقعی است!.»

اعتراض به داور

این کارشناس فوتبال ادامه می­دهد:« قسمت دوم ریشه خطاها در تکنیک است ! مدافعی که فریب بدنی می­خورد حریفش را می­زند، یعنی اول فریب بدنی می­خورد و بعد اقدام به زدن می­کند اصطلاحا روی پای غلطش می­رود و فریب می­خورد. متاسفانه اغلب هافبکهای دفاعی ما در تکنیک دفاع فردی ضعیف هستند و به همین دلیل زود خطا می­کنند و تعداد خطا در محوطه جریمه ما زیاد می­شود.» وقتی یک مدافع به دلیل ضعف فنی تعداد خطاهایش زیاد شود و برای بار دوم و سوم خطا می­کند از لحاظ روحی روانی از داور می­ترسد که نکند داور کارت دوم را بدهد یک عکس العملی به نام فرار به جلو از خودش نشان می­دهد و به قضاوت داور حمله می­کند. اعتراض به رای داور گونه ای از فرار به جلو است برای ترساندن داور و تحت تاثیر قرار دادن او، چون بازیکن در تکنیک فردی ضعیف است این عکس العمل را نشان می­دهد.

تاکتیک چقدر در تعداد خطاها تاثیر دارد

چراغپور از خطاهایی نام می­برد که ریشه در تاکتیک دارد:« عدم تطابق تیم با تیم حریف، مثلا تیم

2-3-5 بازی می­کند و تیم حریف 2-4-4 و دفاع راست نمی­داند یارش کی است و باید با کی بجنگد. در نتیجه عدم تطابق هم یکی از عوامل خطا و خشونت است. حریف آدرس غلط می­دهد و مدافع کسی که تاکتیک زده و فرار کرده را می­زند وخطا می­کند. در اروپا کمتر این اتفاق می­افتد چون بازیکن ها سواد بیشتری دارند و به راحتی گول نمی­خورند اگر بازیکنی گول خورد پشت سری پوشش می­دهد. اما در فوتبال ما وقتی یکی گول خورد کسی نیست که پوشش بدهد و اگر توپ برود منجر به گل می­شود و مدافع چاره ای جز خطا کردن ندارد!.»

انگیختگی به جای انگیزه

چراغپور به عنوان آخرین موئلفه از ریشه­ های روحی و روانی که باعث خطا می­شود، به عدم اعتماد به نفس بازیکنها و برانگیختکی آنها اشاره می کند که دو عامل روحی و روانی خطاهای زیاد و خشونت در فوتبال است و ادامه می­­دهد:« بازیکن اعتماد به نفس ندارد و مدام باخودش می­گوید اگر برنده نشویم چه می­شود؟ از سوی دیگر برانگیختگی بیش از حد است مربی ها برای اینکه به بازیکنان انگیزه بدهند انگیخته می­کنند؛ انگیختگی انگیزه نیست! انگیختگی یعنی به هر شکل ممکن داغش کنیم! اگر شما به بازیکن تاکتیک درس داده و حریف را آنالیز کرده باشید که چطور کارهای حریف را خنثی کند؛ به بازیکن انگیزه فوتبال و رشد داده اید نه اینکه به بازیکن بگویید اگر توپ رفت آدم نرود و اگر آدم رفت توپ نرود! متاسفانه ما در رختکن به بازیکنان می­گوییم اگر توپش رفت یارش نرود. همه این عوامل دست به دست هم می­دهد و این اتفاقها می­افتد که در زمین یا همدیگر را می­گیرند یا همدیگر را می زنند یا در پرشها همدیگر را هول می­دهند یا تکل خطرناک می­زنند یا زیر حریف را خالی می­کنند ... در نتیجه فوتبال ما شده خطا کردن، تمارض کردن ....و ما به جای یک بازی خوب فقط غلت خوردن، معلق زدن و اعتراض به داور را می بینیم.!!»

بازیکن بهای کمی می­دهد!

فلسفه وجود داور در زمین کنترل بازی است پس چرا داور بازی را به خوبی کنترل نمی­کند؟ این کارشناس فوتبال پاسخ می­دهد:« اشکال کار در اجرای قوانین داوری است. داورهای ما به جای اینکه بازی را قضاوت کنند اصطلاحا بازی را در می­آورند. در کمیته داروی به داور می­گویند بازی را در بیاور نمی­گویند بازی را قضاوت کن! به نظرم بازیکن­ها بهای کمی بابت خشونت و توهین به داور پرداخت می­کنند. بازیکن خیلی راحت به داور می­گوید: بروبابا! داور هم انگار عکسش را روی دیوار گذاشته اند و زیرش نوشته اند داور! معلوم است به این داور گفته اند برو بازی را در بیاور و جریان درست نکن!. در حالیکه در اروپا اینطور نیست.

جرقه بازیکن

متاسفانه خیلی زود خشونت داخل زمین به سکوها کشیده می­شود و تماشاچی هایی که برای تشویق تیم مورد علاقه شان و دیدن یک بازی خوب آمده اند به جان همدیگر می­افتند. چراغپور ادامه می­دهد:« برای آتش گرفتن یک خانه اول باید کبریت روشن و جرقه زده شود ما باید جرقه اول را مدیریت کنیم تا خانه آتش نگیرد. وقتی این خانه آتش گرفت کاری نمی­شود کرد. تمام صحبت روی جرقه اول است. وقتی یک بازیکن با دست و زبان به داور می­گوید برو بابا! و داور به بازیکن می­گوید: برو دیگه بس است! و داور مورد را همانجا حل نمی­کند و یک عکس العمل قاطع نشان نمی­دهد. اگر کمیته داوری بازیکنی که به داور توهین می­کند را 2-3 ماه جریمه می­کرد و روی قراردادش تاثیر می­گذاشت و نمی­گذاشتند قرارداد ببندد می­دیدید چی می­شد؟ شما 2 بازیکن را جریمه کن و بگو نمی­توانی 6 ماه بازی کنی ببین جرقه خاموش می شود یا نه کمیته داوری وقتی به داور می­گوید: برو بازی را در بیار! نتیجه اش بازی جنجالی پرسپولیس- سپاهان و استقلال- پدیده .....می شود.

قراردادهای هفتگی!

آیا برای کنترل خشونتی که هرچه به آخر فصل نزدیک می­شویم بیشتر و بیشتر می­شود، راه حلی وجود دارد؟ چراغپور درجواب می­گوید:« بله اتفاقا راه حل وجوددارد و خوب هم وجود دارد. به جای اینکه باشگاه با بازیکن یک فصل قرارداد ببندد و مثلا500 میلیون تومان بدهد مثل خارجی ها و مثل همه جای دنیا هفتگی مزد بدهند. تا فوتبالیست رفتارش را کنترل کند، به داور توهین نکند که کارت بگیرد. اگر خوب بازی کرد پولش را بدهند اگر توهین کرد، خطا کرد و اخطار گرفت پولش را ندهند و یک هفته محروم شود و فلان مقدار ضرر کند!! خیالتان راحت باشد اینطوری یک ماهه همه چیز درست می­شود و دعوای داخل میدان هم حل می شود. شما اول فصل فلان مقدار به بازیکن می­دهید و او خیالش از بابت پول و قراردادش راحت است این می­شود که با دست به تماشاچی ها اشاره می­کند شلوغ کنید یا در مصاحبه می­گوید اگر تماشاچی حریف به شهرما بیاید زنده برنمی­گردند!.

نیاز به جامعه شناس

البته دیده ها و شنیده ها از مسایل دیگری هم روی سکوها حکایت دارد، طوری که گفته می­شود بعضی از تماشاگران بعد از مصرف الکل یا مواد مخدر به ورزشگاه می­آیند و با حالت غیر طبیعی که دارند جو ورزشگاه را متشنج می­کنند. چراغپور با تاکید بر اینکه این مسایل را باید از لحاظ جامعه شناسی و روانشناسی بررسی کرد می­گوید:« روی سکوهای ما چیزهای عجیب و غریبی اتفاق می­افتد. چیزهای عجیب و خاص خودش. من یکبار نوه ده ساله ام را به ورزشگاه بردم فقط 15 دقیقه توانستیم بنشیم، بعد از آن بچه را به بهداری بردم چون از دود چیزهای متفرقه مسموم شد! این مسایل باید جداگانه و با اهل فن بررسی شود.»