به گزارش دیباچه، سعید روستایی درست است کارگردان جوان و کاربلدی است اما نشان داده غرور جوانی اش یک جاهایی کار دستش می دهد؛غروری که در مصاحبه ها و بعضا پشت تریبون رفتن هایش کاملا محسوس است.
یک جاهایی کاملا گوشه گیر می شود و یک جاهایی به سیم آخر می زند و آنجا که بر خلاف میلش رفتار می شود به پلیس تیکه می اندازد.
حالا که خبر رسیده متری شیش و نیم در ایام عید اکران شود،مهربانی در دلش شکوفا شده و ادای احترام به پلیس می کند تا فیلمش را در کنار خانواده پلیس ببینید.
او در یادداشتی نوشت:
«اگر موسیقی میدانستم برای سپاسگزاری از همراهانم در ساخت فیلم «متری شیش و نیم» شاید قطعهای میساختم، قطعهای آرام با گامهایی پر از ستایش. قطعه را چندان طولانی میساختم که شبها به آن گوش کنند و آرام آرام به خواب بروند. برای هنروران فیلم که عموماً به کمند اعتیاد گرفتار بودند شاید میتوانست تسکینی باشد. موسیقی میتوانست آرامشان کند و رنج خستگیهای زمان طولانی فیلمبرداری را از ذهنشان بزداید.
خبر خوش اکران قریبالوقوع فیلم میتوانست کامم را شیرینتر کند اگر کلیگویی، مرا با تنگنای دلخور کردن کسانی که دوستانه همراهمان بودند، مواجه نمیساخت. درست است که از «سخن راست» نباید رنجید ولی «سخن تلخ» گفتن با حافظان امنیت کشور، به آن شکل کلی رسم دوستی نبود.
اکنون همچون شهروندی کوچک، از همراهی، محبت و دوستی تمامی همراهانمان در نیروی انتظامی تشکر میکنم. بدون همراهی و امکانات آنان «متری شیش و نیم» ساخته نمیشد، به انجام نمیرسید و امروز که زمان اکران آن فرا رسیده مشتاقم در کنار این عزیزان و به ویژه خانوادههای عزیز شهدای نیروی انتظامی تماشاگر فیلم باشم.»