خرید حق بازسازی فیلم آلمانی از سوی سونی

جشنواره های فیلم علاوه بر اینکه مکانی برای نمایش آثار برتر سینمای جهان هستند، مکانی هم برای یافتن استعداد های جدید در فیلمسازی، خرید حق پخش فیلم ها و مذاکره برای خرید حق تولید یا بازسازی فیلم های خارجی زبانی هستند که ممکن است برای تماشاگران امریکایی جذاب باشد.

با اینکه بازسازی امریکایی فیلمهای خارجی نوعی ریسک برای کمپانی های فیلمسازی به شمار می رود اما همچنان این روند ادامه دارد. از نمونه های موفق بازسازی فیلم های خارجی می توان به حلقه (2002) بازسازی فیلمی ژاپنی به همین نام و بعضی ها داغش رو دوست دارن (1958) که بازسازی فیلمی آلمانی به نام (Fanfaren der Liebe) محصول 1951 اشاره کرد. نمونه های ناموفق هم زیاد هستند. تاکسی (2004) بازسازی فیلمی فرانسوی به همین نام و محصول 1998 و گودزیلا (1998) که بازسازی فیلمی ژاپنی به همین نام و محصول 1951 نمونه های ناموفق هستند.

حالا خبر رسیده که کمپانی سونی پیکچرز کلاسیک حق بازسازی فیلمی آلمانی را خریده است.

به گزارش The Wrap، کمپانی سونی پیکچرز کلاسیک حق بازسازی فیلم آلمانی " هرگز به دور نگاه نکن " (Never Look Away) را خریداری کرده است. این فیلم به کارگردانی فلوریان هِنکِل فون دونرزمارک (Florian Henckel von Donnersmarck) امسال در جشنواره فیلم ونیز به نمایش درآمد. فیلم هرگز به دور نگاه نکن به غیر از جشنواره ونیز در جنشواره تورنتو هم به نمایش در خواهد آمد.

فیلم ماجرای هنرمندی را نمایش می دهد که از آلمان شرقی به آلمان غربی فرار کرده ولی هنوز خاطرات دوران نازی ها و کمونیست ها آزارش می دهد.

پیش از این، کمپانی سونی پیکچرز کلاسیک حق بازسازی فیلم تحسین شده فلوریان هِنکل به نام زندگی دیگران (Das Leben der Anderen) را که در سال 2006 برنده جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی زبان شد را خریداری کرده بود.

ستاره ای دیگر بر صفحه تلوزیون

سریال های تلوزیونی برای بازیگران می توانند در نقش ظاهر شوند. اولین آنها تبدیل شدن به سکوی پرتابی به پرده نقره ای سینما برای بازیگران جوان است و دیگر محلی برای دیده شدن بازیگران مسن تر که با بالا رفتن سن و کاهش پیشنهادات درخور توجه صفحه تلوزیون و سریال ها را برای دیده شدن انتخاب می کنند.

حضور در سریال های تلوزیونی برای بازیگران مطرح از دو جهت حائز اهمیت است. اول اینکه بازیگران مطرح با توجه به تنوع پیشنهادات می توانند پروژه مورد نظر خود را که از نظر هنری به کارنامه بازیگری انها کمک کنند می یابند و از سوی دیگر سریال های تلوزیونی با حضور بازیگران گاها تراز اول دنیای سینما اعتباری دوچندان کسب می کنند.

یکی از همین هنرپیشه ها رنه زلوگر (Renée Zellweger) است که از پرده نقره ای سینما به صفحه تلوزیون نقل مکان کرده است.

به گزارش Slash Film، بازیگر سری فیلم های بریجت جونز (Bridget Jones) و شیکاگو (2002) و کوهستان سرد (2003) که به خاطر فیلم آخری جایزه اسکار بازیگر مکمل زن را برد، در سریال جدید شبکه نتفلیکس (Netfelix) به نام "چی/ اگر.." (What/If) بازی خواهد کرد.

این سریال تِمی روانشناختی خواهد داشت. با این همه زلوگر تنها اسم بزرگ این سریال نیست و رابرت زمه کیس (کارگردان فارست گامپ محصول 1992) یکی از تهیه کنندگان سریال خواهد بود.

سود 250 برابری یک فیلم ژاپنی

هر ساله فیلم های زیادی در سراسر جهان و با بودجه های مختلف تولید می شوند. برخی از این فیلم ها مانند فیلم های بلاک باستر هالیوودی بودجه هایی کمتر از 100 میلیون دلار ندارند و برخی دیگر به صورت کاملا آماتوری و با کمترین بودجه ممکن تهیه می شوند که اکران آنها بسیار سخت است. با این همه در تاریخ سینما فیلمهایی را داشته ایم که با بودجه های ناچیز تولید شده و سودی میلیونی را نصیب فیلمساز کرده اند.

برای مثال فیلم مهتاب (2016) با بودجه ای 4.5 میلیون دلاری تهیه شد و فروش 65 میلیونی آن سودی 4200 درصدی را برای تهیه کنندگان فیلم در بر داشت. فول مانتی (The Full Monty) محصول 1997 با بودجه ای 3.5 میلیون دلاری تهیه شد و فروش آن 257 میلیون دلار شد. فیلم Paranormal Activity در سال 2007 با 15 هزار دلار هزینه، فروشی 193 میلیونی داشت و باعث شد که سود 1,289,000 دردصدی به تهیه کنندگان فیلم برسد تا این فیلم به عنوان پرسود ترین فیلم تاریخ سینما شناخته شود.

حالا فیلمی ژاپنی که بودجه پائینی اکران شده تاکنون 250 برابر هزینه ساخت خود فروش کرده است.

به گزارش هالیوود ریپورتر، فیلم ژاپنی "یک برش از مُرده" (One Cut of the Dead) که با هزینه ای 3 میلیون یِن (17 هزار دلار) و بازیگرانی ناشناخته در حال نمایش در ژاپن است، تاکنون فروشی در حدود 10 میلیون دلار داشته و قرار است در کشورهای چین و برزیل هم اکران شود.

"یک برش از مُرده" فیلمی در ژانر وحشت است و کارگردان، تهیه کننده و تدوینگر آن شینیچیرو اودئا (Shinichiro Ueda) آن را در مدت 8 روز ساخته است. کارگردان 34 ساله این فیلم، ابتدا آن را در سه سالن سینما از اواخر ماه ژوئن در توکیو نمایش داد و با توجه به موج تعریف ها و تبدیل شدنش به پدیده ای اجتماعی اکران آن ادامه پیدا کرد.

هر سال حدود 400 فیلم به تهیه کنندگی کمپانی های مستقل در ژاپن ساخته می شوند که بیشتر آنها موفقیتی از نظر تجاری و هنری کسب نمی کنند.